-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Rimpelingen
Rimpelingen verwijst niet alleen naar de lach- en zorgrimpels die je op een bepaalde leeftijd hebt, maar ook naar de rimpelingen die op het wateroppervlak ontstaan wanneer je een steen in het water hebt gegooid. Iedereen veroorzaakt rimpelingen in het leven van anderen, de hele dag door en een leven lang. Vaak gebeurt dit onbewust, door iets te zeggen of niet te zeggen, door iets te doen of niet te doen. Met mijn columns gooi ik bewust een steentje in het water en hoop dat de golven zich in brede cirkels verbreiden.
Regelmatig kom ik samen met mijn Duitse vriendinnen. Vroeger ontbeten we nogal eens bij elkaar en noemden dat heel serieus ons Managerfrühstück. We bespraken dan de schoolse vorderingen of niet-vorderingen van onze kinderen en namen en passant het hele onderwijssysteem in Duitsland onder de loep. We leverden gefundeerde maatschappijkritiek en vonden troost in het feit…
“En, hoe was jouw dag?” Opgewekt gaat mijn man tegenover me aan tafel zitten. Ik barst meteen los. “Ja, wat denk je, hoe was mijn dag! Gestudeerd, boodschappen gedaan, gekookt, en voor de rest niemand gehoord of gezien. Als jij dat leuk noemt!” “Heb ik dat dan gezegd – dat je dat leuk moet vinden?”…
We hebben een nieuw tapijt gekocht. En ik durf het bijna niet toe te geven, maar ik heb me gewoonweg laten overrompelen. Mijn man en de verkoper hebben me daar in die winkel compleet buiten spel gezet. Op een bepaald moment waren ze het roerend met elkaar eens: vrouwen kunnen geen beslissingen nemen. Waar ik…
Zwierig zwaai ik mijn rechterbeen over het zadel van de scooter. Gelukkig ben ik zo slim geweest mijn gele short voor dit weekend op Koh Lanta mee in te pakken. Mijn zoon en ik vertrekken voor een bezoek aan Old Village en een vlindertuin. Gisteravond heeft hij al zijn overredingskracht gebruikt om mij zo ver…
Thuis vind ik het maar lastig. Als je wil gaan tanken moet je eerst al uitzoeken aan welke zuil jouw soort brandstof voorradig is. Dan moet je nog proberen een plaatsje aan de juiste pomp te bemachtigen. Achteraf stinken je handen en het gevaar dat je de dop van de benzinetank op het dak van…
Overdag gaat het nog, maar ´s nachts! Die koffer, twintig kilo mag die maar wegen. Ik was van dertig uitgegaan maar op de papieren staat dat het er maar twintig mogen zijn. Voor zulk een verre reis. Na veel gewoel in de nacht van vrijdag op zaterdag heeft mijn man voor mijn en zijn gemoedsrust…
Een paar jaar geleden verkondigde ik nog: nooit, nooit van mijn leven reis ik buiten Europa. Ik zou er gif op hebben ingenomen. En áls, zei ik dan, áls, dan naar New England. Voor de Indian Summer. De nadelen van een lange reis, oververmoeid en geradbraakt naar huis komen, leken me niet tegen de voordelen…
Eindelijk! Eindelijk durft een hoger opgeleide vrouw het eens te zeggen. Nicole Karafyllis, een Duitse filosofe, zegt vandaag in de Aachener Nachrichten dat poetsen is zoals sport. Juist wat ik altijd al heb gedacht! Ze werken namelijk allebei ontspannend en leiden allebei tot niets. En ze vraagt zich af waarom men toch zin geeft aan…
Tulpen vind ik maar niks. Nog nooit iets aan gevonden. Ze doen me te veel aan prei denken en ik houd niet van prei. Prei heeft het nietsontziende vermogen alles naar prei te doen ruiken. Zeker in de diepvries. Ik eet heel graag ijs, maar ijs uit een diepvriezer waar ook prei in ligt, nee,…
Dat mijn straat wel degelijk bestaat! En dat ze mogen komen kijken, als ze het niet geloven! Dat er zelfs telefoon ligt en ze altijd mogen bellen! Zo heb ik het geschreven. Een tijdje geleden wilde ik een proefabonnement nemen op een krant. Op de digitale morgeneditie – de weekendbijlage zouden ze aan huis leveren.…
INGRID VANDERKRIEKEN
Ingrid Vanderkrieken 