Geboren ben ik in Lommel, in 1961. Ik ben de oudste van drie meisjes maar heb nooit met poppen gespeeld. Liever zat ik in een hoekje met een boekje. Rond mijn dertigste verhuisde ik met mijn gezin (heel traditioneel: man, vrouw en drie zonen) naar Aken, nog eens tien jaar later naar de Oostkantons. Ik werkte bij een bank, deed vertaalwerk voor een Belgisch en Duits vertaalbureau en werd een ‘mee-werkende echtgenote’. Binnen ons met schoondochters en kleinkinderen uitgebreide gezin spreken we Duits en Nederlands, sinds kort ook Engels. Verwarrend en vermoeiend maar ook verrijkend.
Omdat ik met familie en vrienden aan tafel zitten belangrijk vind, spendeer ik daar nogal wat tijd aan. Ik lees veel, kijk nieuwsgierig en verwonderd naar mens en cultuur en zit graag aan een bureau te schrijven en te studeren.
Kort na mijn vijftigste schreef ik me in voor een eerste cursus column schrijven, volgde nog een tweede en begon kort daarna aan de Schrijversacademie in Nederland. Na de basismodules bij Emile Hollman volgde ik de specialisatie Korte verhalen en romans bij Kathy Mathys. Zij hebben mijn liefde voor lezen en schrijven alleen maar vergroot. Het verhaal Heimwee naar de verte, waarmee ik de specialisatie afsloot, werd opgenomen in de verhalenbundel van Reveil 2020. Tijdens mijn opleiding aan de Schrijversacademie werd ook de kiem gelegd voor mijn debuutroman Duiven komen altijd terug. Ik ben bij een schijfclub in Maastricht en een leesclub in Heerlen. Op mijn literaire blog Rimpelingen bericht ik regelmatig over wat ik zoal hoor, zie, lees en denk.
INGRID VANDERKRIEKEN