Rimpelingen
Rimpelingen verwijst niet alleen naar de lach- en zorgrimpels die je op een bepaalde leeftijd hebt, maar ook naar de rimpelingen die op het wateroppervlak ontstaan wanneer je een steen in het water hebt gegooid. Iedereen veroorzaakt rimpelingen in het leven van anderen, de hele dag door en een leven lang. Vaak gebeurt dit onbewust, door iets te zeggen of niet te zeggen, door iets te doen of niet te doen. Met mijn columns gooi ik bewust een steentje in het water en hoop dat de golven zich in brede cirkels verbreiden.
De verkoopster verontschuldigde zich omdat ze ons zo lang had laten wachten. Genadig nam ik haar excuses in ontvangst. We stonden er inderdaad al lang, maar stiekem was ik blij. We hadden immers zelf al wat gesnuisterd en ons daarbij nog geen moment verveeld. Opgewekt vroeg ze of ze ons kon helpen. ‘Jazeker’, haastten wij…
Voordat onze nieuwe buren het huis naast ons betrokken, woonde er een vriendelijke, oude dame. Ik mocht haar wel, misschien omdat ze zo op mijn overleden moeder leek. Ze had dezelfde houding, hetzelfde kapsel en dezelfde manier van kleden, en net als zij onderhield ze een goed contact met alle buren. Haar voortuin stond vol…
In een lange, gebloemde jurk met sneakers eronder flodderde ze aan ons tafeltje voorbij. Hoe belachelijk, dacht ik en draaide nog net niet met mijn ogen, de zoveelste die aan het hedendaagse modebeeld wil beantwoorden en niet met die kleren staat. Toch maakte ik me ook wat ongerust. Misschien was ik wel de belachelijke. De…
‘De meeste verhalen liggen gewoon op straat. Je moet alleen goed kijken en luisteren.’ Met die gedachte in het achterhoofd stapte ik voor het begin van de pandemie wel eens in mijn auto om naar het Kaufhof in Aken te rijden – ook wanneer ik niets nodig had. Het was een ideale plek om columns…
(variatie op een oud stokpaardje) Ik ben best sportief. Altijd geweest, eigenlijk. Toch in de zin van ‘met plezier lichamelijke activiteit beoefenen’. Als tiener deed ik mee aan zwemwedstrijden en op school was ik één van de besten in het lange afstandslopen. Ik deed ook graag grondoefeningen. Toestelturnen was dan weer minder mijn ding. Aan…
Een vrouw rijdt naar de stad om vóór sluitingstijd nog snel de laatste sinterklaasinkopen te doen. Chagrijnig van al het corona-gedoe in de winkels kart ze een uur later terug naar huis. Vóór haar rijdt een SUV. Ze houdt niet van SUV’s. Vooral niet in de stad. Het zijn immers terreinwagens – gemaakt om over…
een herhaling: Port voor de Sint De kinderen zijn nog klein en werken ijverig aan een tekening voor Sinterklaas. Pas verhuisd vanuit een vrijstaand huis in Lommel wonen we in Aken in een appartement.Onze zesjarige zoon maakt zich zorgen. ‘Sinterklaas zal toch wel weten dat wij nu in Aken wonen?’‘Sinterklaas weet toch alles,’ antwoordt zijn…
‘D´accord’, hoor ik mijn man zeggen, ‘sept heures trente.’ Hij steekt zijn gsm terug in de zak van zijn regenjas. ‘Gelukt’, zegt hij opgetogen, ‘net een tafeltje gereserveerd.’ We zitten in Frankrijk op een terras en tersluiks kijk ik op mijn horloge. Zes uur. Geweldig. Dat betekent nog anderhalf uur honger en kou lijden. ‘En…
Mijn vriendin en ik hebben allebei een goede man getroffen. Echt waar, onze mannen zijn allebei sociaal, zorgzaam, intelligent en proper op hun eigen. Ze hebben gevoel voor humor en al wat je maar wilt. Ze zijn alleen wat eigenwijs. Met z´n vieren reisden we in één auto door Italië. We zagen de Mont Blanc…
Genietend van alles wat Wenen te bieden heeft, zitten we bij Konditorei Oberlaa koffie te drinken en eten er een stuk Sachertorte bij. De chocoladetaart vinden we wat overroepen maar dat deert ons niet. We bevinden ons in hoger sferen. De show van de Spanische Hofreitschule die we vanochtend bijwoonden overtrof al onze verwachtingen en…
INGRID VANDERKRIEKEN