Rimpelingen
Rimpelingen verwijst niet alleen naar de lach- en zorgrimpels die je op een bepaalde leeftijd hebt, maar ook naar de rimpelingen die op het wateroppervlak ontstaan wanneer je een steen in het water hebt gegooid. Iedereen veroorzaakt rimpelingen in het leven van anderen, de hele dag door en een leven lang. Vaak gebeurt dit onbewust, door iets te zeggen of niet te zeggen, door iets te doen of niet te doen. Met mijn columns gooi ik bewust een steentje in het water en hoop dat de golven zich in brede cirkels verbreiden.
‘Heb jij al eens met je ogen dicht televisie gekeken?’ ‘Euh, is dat de bedoeling dan? Om iets te zien doe je je ogen toch niet dicht. Je bedoelt dat je in slaap gevallen was.’ ‘Moet je toch eens doen. Vooral naar Expeditie Groenland. Weet je meteen hoe het met het niveau van de gemiddelde…
Lees verderOver wonen Wonen is een wonderlijk werkwoord. Wanneer woont men? Als men slaapt, een sleutel omdraait, eet of baadt? Wonen, dat is niet zozeer iets doen, maar op een plek zijn waar men liefheeft, goedemorgen zegt, zijn hoed neerlegt. Wonen doet men altijd ergens, stad of land, op stand of in de bocht van een rivier. Of hier. Ingmar Heytze (1970,…
Lees verderJaren geleden beloofde ik mezelf, en daarna mijn oudste kleinzoon, ooit eens deel te nemen aan de Nieuwjaarsduik in Zeeland. Ik had er al zo vaak met jaloerse blikken naar gekeken, waarom zou ik er dan zelf niet aan meedoen? Bovendien, Martine en Matroos Beek dwepen zo met buitendouches en ijskoude duiken dat ik echt voorhad…
Lees verderAfscheid. Dit jaar van drie mensen veel te vroeg afscheid moeten nemen. Bril. Sinds het begin van dit jaar draag ik een multifocale bril. Dat een hele dag volhouden lukt me nog altijd niet. Cursus. Je kan niet schrijven zonder veel te lezen. Daarom volgde ik een online cursus Poezie lezen. Voor wie er interesse…
Lees verderToen sneakers in de mode kwamen heb ik gezworen dat ik ze nooit zou dragen. Jongelui kon ik nog vergeven dat ze altijd en overal in sportschoenen rondliepen, maar dat mensen van boven de twintig, zelfs mensen die de middelbare leeftijd al lang voorbij waren, met die modegril meededen vond ik onbegrijpelijk. Veel vrouwen droegen…
Lees verderIn haar voorlaatste blogbericht vraagt Martine zich af of mijn logeervis en ik denken dat er ook vuilnismannen zijn die liever zonder muziek zouden werken. Dat impliceert dat ze alleen weet heeft van vuilniswagens mét muziek. Daarom, Martine, nóg een reden om in de toekomst naar de Oostkantons te verhuizen. Want dat heb ik hier…
Lees verderHet ging niet goed met de vis. Zijn huid verbleekte en met zijn kopje naar beneden hing hij dof en lusteloos in het water, alsof het leed van de hele wereld op zijn schouders rustte. Ik heb het niet met eigen ogen gezien maar vernam het net voordat we met vrienden op vakantie vertrokken naar…
Lees verderMartine en Ingrid, u kent ze als bloggers, corresponderen ook met elkáár – al dan niet via hun bonte beestenboel – over wat het dagelijks leven met hen doet. En het aardige is: u mag allemaal meelezen. Dag Martine, Hoe herkenbaar! En wat een opluchting bij jou te lezen dat ik er niks aan kan…
Lees verderSpoorslags reed ik naar de vis. Nu ja, spoorslags – popelend om de vis het heugelijke nieuws te gaan vertellen, draaide ik natuurlijk de verkeerde straat in en raakte compleet de weg kwijt. Hoewel ik tien jaar in Aken heb gewoond, reed ik een half uur door straten die ik nooit eerder heb gezien. Oververhit…
Lees verderZoals ik in mijn vorige bericht te kennen gaf, is de vis terug naar huis. Ik mis hem, maar ik weet dat hij het goed heeft en dat helpt. Zijn thuishaven bevindt zich in Aken. Aken is niet ver van hier, maar ligt toch in het buitenland. Daarom dacht ik dat de vis nog niets…
Lees verderDe logeervis is weer naar huis. Gelukkig heb ik hem gezond en wel kunnen afleveren. De verantwoordelijkheid begon zwaar te wegen, moet ik zeggen. Hij is namelijk de enige overlevende van een droevig voorval in een peutertuin. Op een dag brak daar, blijkbaar zonder enige aanleiding, een aquarium in tweeën. Het moet een groot aquarium…
Lees verderEen week geleden ben ik naar de kapper geweest en nu durf ik niet meer buiten te komen. Voor een deel ligt dat natuurlijk ook aan mij: terwijl de kapper enthousiast over zijn laatste reis vertelde, keek ik in de spiegel meer naar hem dan naar mezelf. Ongezien, dacht ik bewonderend, een man die zo…
Lees verderLaden…
Er is iets fout gegaan. Vernieuw de pagina en/of probeer het opnieuw.
INGRID VANDERKRIEKEN
Ingrid Vanderkrieken 