Eindelijk! Eindelijk durft een hoger opgeleide vrouw het eens te zeggen. Nicole Karafyllis, een Duitse filosofe, zegt vandaag in de Aachener Nachrichten dat poetsen is zoals sport. Juist wat ik altijd al heb gedacht! Ze werken namelijk allebei ontspannend en leiden allebei tot niets. En ze vraagt zich af waarom men toch zin geeft aan sport, maar niet aan poetsen. Want wanneer je met hoger opgeleide vrouwen over poetsen spreekt, zeggen ze bijna allemaal dat ze een poetshulp hebben. Om meer tijd over te hebben voor zinvolle bezigheden en meer aan sport te kunnen doen. Waarmee ze indirect zeggen dat poetsen niet zinvol is en geen lichamelijke inspanning vergt.

Dat denigrerend gedoe over poetsen ligt me al langer zwaar op de maag. Ik begrijp niet waarom het zo weinig maatschappelijke erkenning krijgt. Je mag er ook absoluut geen plezier aan beleven. Tegenwoordig verdenkt men iemand die graag poetst al meteen van smetvrees. Misschien weten we er nog te weinig over?
Het wil er bij mij dus echt niet in. Kilometers joggen of fietsen, gewoon, nergens naartoe, of gaan fitnessen, is daar meer zingeving mee gemoeid dan wanneer je bijvoorbeeld de vloeren van je boven- én benedenverdieping op één dag dweilt?
Ik wil hier niet beweren dat ik het gráág doe. Maar stofzuigen en dweilen houdt me stevig met de voeten op de grond. En terwijl ik het strijkijzer over die lekker geurende, pas gewassen hemden laat glijden, krijg ik vaak verhelderende gedachten over het leven en mezelf. Hoeveel plooien ik daarbij al heb glad gestreken! Grootse, filosofische redeneringen zijn er bij op gang gekomen. Over zin en onzin van boxershorts strijken, over steeds weer opnieuw beginnen en mijn eigen vergankelijkheid. Bij lopen of fietsen, gewoon, zonder doel, heb ik dat nog niet gehad. Dan is het enige wat me bezighoudt: waarom doe ik dit eigenlijk? Hoe lang duurt het nog? Aan wie moet ik hier wat bewijzen? En: ik zou mijn tijd beter aan ramen lappen besteden, want mijn schoonouders komen op bezoek. Heb ik in een moeite door ook nog die strekbeweging. Ook al leidt het dan tot niets.