Rimpelingen
Rimpelingen verwijst niet alleen naar de lach- en zorgrimpels die je op een bepaalde leeftijd hebt, maar ook naar de rimpelingen die op het wateroppervlak ontstaan wanneer je een steen in het water hebt gegooid. Iedereen veroorzaakt rimpelingen in het leven van anderen, de hele dag door en een leven lang. Vaak gebeurt dit onbewust, door iets te zeggen of niet te zeggen, door iets te doen of niet te doen. Met mijn columns gooi ik bewust een steentje in het water en hoop dat de golven zich in brede cirkels verbreiden.
Volg mijn blog
-
Kleine greep uit deugddoende reacties en twee blijmakende recensies
Recensie – Sylvain De Bleeckere Duiven komen altijd terug, de debuutroman van Ingrid Vanderkrieken, dwingt respect af. De auteur beheerst de discipline van het schrijven. Ze verrast met fijn geboetseerde zinnen en woordkeuze; het ritme van de hoofdstukken met hun ‘springende’ chronologie voedt de nieuwsgierigheid van de lezer. De narratieve ‘sprongen’ werken als grote spaties die […]
-
Een kop vol corona
Dag allemaal, Hoe gaat het ermee? Het is al even geleden dat we elkaar nog spraken – hopelijk zijn jullie nog goed gezond.Hier is alles oké. Ik bedoel, we zijn nog aan het werk, hadden (nog) geen corona, en zijn flink aan de wandel. Geen vijftig kilometer op een dag, ook geen dertig, maar toch. […]
-
Wintervest en lentemodus
Al sinds meer dan een week gaat het grootste gedeelte van mijn vrijgekomen tijd naar het afschuimen van Duitse, Belgische en Nederlandse nieuwssites. Wij wonen in België, dichtbij het Drielandenpunt in Vaals, en werken in Duitsland, vandaar. De stapel ongelezen boeken daarentegen blijft onaangeroerd. In de gegeven omstandigheden kan ik me niet concentreren op het […]
-
Vakantie
Hoewel ik ooit heb beloofd regelmatig iets op Rimpelingen te posten, komt daar de laatste tijd weinig van in huis. Tot mijn grote vreugde tonen mijn statistieken dat mijn site toch vrijwel elke dag wordt bezocht. Hartverwarmend vind ik dat, en ik dank jullie daarvoor. Dat ik weinig post heeft met verschillende dingen te maken. […]
-
World Poetry Day 2018
Voor wie dit leest Gedrukte letters laat ik U hier kijken, maar met mijn warme mond kan ik niet spreken, mijn hete hand uit dit papier niet steken; wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken. O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen. Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid; […]
-
Gedichtendag 2017
De lezer De lezer is een vreemde soort. Men hoort hem niet en denkt dat men hem ziet, maar waar hij zit is hij niet en ongehoord is het leven in zijn hoofd. Stoor hem dus niet, hij is er bezig met bestaan. Komt hij zo terug, weer het gerucht in waar hij hoort, luister […]
-
Liefde en actie
Zojuist heb ik mijn jaarhoroscoop gelezen. Op http://www.libelle.nl. Niet dat ik daar in geloof maar stel! Er staat dat ik dit jaar veel contacten zal leggen, zowel professioneel als privé. En na de zomer gaat mijn leven in een echte stroomversnelling komen. Op het einde van het jaar moet ik zelfs een belangrijke beslissing nemen. […]
-
Tornado
of de gedachten van een klein meisje Stomme Sinterklaas! Nu heeft hij wéér een pop gebracht. Ik wil geen pop. Een pijl en boog heb ik gevraagd. En heel veel boeken. Natuurlijk heb ik in mijn brief geschreven dat ik graag een pop zou hebben. Ik ben tenslotte een meisje, zegt mama, en meisjes wensen […]
-
Twijfelgeval
Mijn liefde voor het lezen ontstond ergens halverwege de eerste klas. In een hoekje van de woonkamer draaide ik op een vrijdagavond dromerig rond in onze zwarte zetel, een soort Berend Boudewijn televisiestoel. Eerst naar links, dan naar rechts. Opeens kwam mijn vader binnen. Hij had iets voor me meegebracht. Een boek! Een boek, voor […]
INGRID VANDERKRIEKEN
Ingrid Vanderkrieken 