Een kop vol corona

Dag allemaal,

Hoe gaat het ermee? Het is al even geleden dat we elkaar nog spraken – hopelijk zijn jullie nog goed gezond.
Hier is alles oké. Ik bedoel, we zijn nog aan het werk, hadden (nog) geen corona, en zijn flink aan de wandel. Geen vijftig kilometer op een dag, ook geen dertig, maar toch. Voor de rest is er natuurlijk altijd wel iets, maar dat zal bij jullie wel niet anders zijn. Zo hebben we de laatste tijd wat problemen met de verwarming. Die doet het té goed, zodat we hier nu al weken zitten bij een temperatuur van 25 graden. Veel werk verzet je dan niet in huis, hoor, bij die hitte. Omdat de firma die vorig jaar de installatie vernieuwde dat probleem maar niet opgelost krijgt, heb ik vanmorgen nog eens geprobeerd hen te bereiken. Maar er liep een antwoordapparaat. Ik heb de band heel beleefd besproken, ben echt kalm en rustig gebleven, en wacht nu op een telefoontje terug.
Gisteren werd ik ermee geconfronteerd dat burgerzin door iedereen anders wordt ingevuld. Valt jullie dat ook zo op? Sommige relaties komen echt wel onder druk te staan. Ik wist niet goed wat ik ermee aan moest, behalve mijn gedacht zeggen. Natuurlijk kreeg ik een heel raar gedacht terug. Toen ik thuis ook nog verontrustende berichten op Facebook las omtrent het ontkennen van de heftigheid van het virus, toen… enfin, het was niet mijn beste dag. Maar daar ga ik nu even niet over uitweiden.
Wat betreft mijn schrijven: bij het begin van de eerste lockdown (oei, nu betrap ik mezelf erop te denken dat een tweede eraan zit te komen), was ik ervan overtuigd mijn boek eindelijk af te krijgen. Al die tijd die ineens vrijkwam, de rust die er heerste in de buurt en op straat, alles wat ik meende nodig te hebben om te schrijven, werkte mee. Dacht ik. Want het is dus niet gelukt. Mijn kop zat en zit vol corona. De feiten zijn spannender dan de fictie waardoor ik me niet op fictie kan concentreren. Ik heb ook weinig fictie gelezen. Straks ken ik mezelf niet meer.
Verder heb ik niet veel te berichten. Of toch, ons tuinhuis met overkapping is af. En de berging en de inkomhal zijn geschilderd. Hier binnen oogt het heel wat frisser allemaal. Alleen jammer dat we zo weinig volk mogen zien. Terwijl dat hier nu heel goed zou kunnen. De woonkamer is groot genoeg en bij 25 graden heb je het niet koud als het raam open staat. Ach ja.
Allez, ik ben echt heel benieuwd hoe het met jullie gaat. Laat maar eens iets weten.

Met warme groet, Ingrid

P.S.: Dinsdagnamiddag ben ik met de buurvrouw wezen wandelen. In weer en wind. Paddenstoelen gespot. Ik zal er een foto bijdoen.

21 reacties op “Een kop vol corona”

  1. Hoi Ingrid . Met mij alles goed maar toch ben ik van miserie pnieuw beginnen studeren aan de OU. CWV als jij je nog kan herinneren wat dat is . Gemakkelijk?
    Voor mij niet want het gaat me zo moeilijk af als jji je boek kan schrijven heb ik de indruk. Ingrid ik had nog een vraagje ivm de coronamaatregelen. Als ik het goed begrijp mag je één persoon hebben om te knuffelen. Is dat verplicht? Zo ja dan heb ik een probleem want ik heb niemand. Haha Grapje .
    PS Ik hoop dat ik voor ik gestorven ben, je nog te ontmoeten bij een tasje koffie.
    Grts en bedankt voor je verhaal. ik heb er altijd een goed gevoel bij.. ,

    Geliked door 1 persoon

  2. Goedemiddag Ingrid,

    De Corona pandemie is met een tweede golf bezig en voorlopig is het einde nog lang niet in zicht.
    Het belangrijkste is naar mijn idee je goed te houden aan de Corona protocollen. Dat is bepaald niet gemakkelijk en iedereen van jong tot oud heeft er mee te maken. Mensen zijn bang, bezorgd voor zichzelf en alle dierbaren. Alles wat “ heel gewoon en vanzelfsprekend was “ is dat niet meer. Er is verdriet, eenzaamheid, spanning en allemaal hebben we momenten dat we denken :”. Hoe lang duurt dit nog…….?”
    Zelf probeer ik positief te blijven, een ritme in je dagen, frisse lucht en afleiding zoeken in wat nog wel kan. Contact met buren, familie, vrienden is een goede zaak. Een telefoontje, een Whatsappje, een boodschap doen etc kan al heel veel doen.

    Wens je op deze zonnige oktober middag veel geluk en gezondheid toe. Verras ons af en toe met je rimpelingen, dat is verfrissend.

    Hartelijke groeten Cornelia

    Succes met je boek, ik ben nu nieuwsgierig geworden.

    Geliked door 1 persoon

    • Dag Cornelia, we moeten er het beste van maken, de hoop niet verliezen en attent blijven voor elkaar, net wat jij ook zegt.
      Een boek schrijven is een werk van lange adem en ik heb het leven niet (of het karakter) om me er ongestoord mee bezig te kunnen houden. Het blijft dus maar duren, maar ooit gaat het komen.
      Nog eens bedankt voor het enthousiaste lezen en volgen van Rimpelingen!

      Like

  3. Moeizaam kunnen schrijven en bijna niet kunnen lezen: daar had ik ook last van. Maar dankzij twee jeugdboeken heb ik het lezen weer een beetje op de rit kunnen krijgen. Schrijven vind ik best lastig. Ik hou wel van een beetje humor in mijn stukjes, maar het lijkt nu of dat nu nét niet mag of kan. Het zijn geen fijne tijden. Morgen is de begrafenis van mijn schoonmoeder. Weinig mensen in de kerk en achteraf geen enkele mogelijkheid voor een samenkomst. Dan voel je toch wat voor een impact dit alles heeft.

    Geliked door 1 persoon

  4. Dag Ingrid, wat lief, zo’n brief. En wat maakt je buurvrouw prachtige foto’s!
    Die ongevraagde warmte lijkt me vervelend. Hier is het ook ongewoon warm voor de tijd van het jaar. De ramen staan open want buiten is het warmer dan binnen.
    Knuffelen doe ik alleen met de kat. En hier is een schrijftip: https://shutupwrite.com
    Ik doe mee met een online groep in Antwerpen, maar er zijn overal ter wereld groepen. Voor mij werkt het prima. In onze groep zitten verschillende mensen die net als jij aan een boek werken. Iets voor jou? ‘Warme’ groeten, Christine

    Geliked door 1 persoon

  5. Dag schoonzusje!
    Wat fijn dat we een briefje van jou kregen! Het is al zo lang geleden dat we elkaar in levende lijve gezien hebben. Stilaan weegt dat door…Jammer dat we niet met gepaste bewondering jullie ververij kunnen komen keuren!Laat staan het nieuwe tuinhuisje kunnen inwijden…Heel graag hadden we met de nodige oh’s en ah’s commentaar gegeven op de prestaties van manlief en ander personeel!
    Het zal dus voor andere en betere tijden zijn.
    Voor je buurvrouw sturen we een dikke pluim!
    Ze maakt altijd geweldig mooie foto’s, die de sfeer treffend weergeven en zo een goed gevoel geven aan de kijker. Jullie vullen elkaar prima aan!
    Voor de rest…hou jullie gezond en hopelijk tot binnenkort (als de camping weer geopend is!)!
    Groetjes, Annemie

    Geliked door 1 persoon

    • Dag Annemie! Bedankt voor je brief terug en ik zal de complimenten verder geven aan Greta. Dankzij Corona en de daaruit volgende beperking van sociale contacten is hier een en ander gebeurd – keuring en bewondering zouden welkom zijn. Maar de provincie Luik is nu niet bepaald the place to come to. Blijf gezond, en we hopen op betere tijden. Groeten aan iedereen!

      Like

Reageren? Graag!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

INGRID VANDERKRIEKEN

%d bloggers liken dit: