De verkoopster verontschuldigde zich omdat ze ons zo lang had laten wachten. Genadig nam ik haar excuses in ontvangst. We stonden er inderdaad al lang, maar stiekem was ik blij. We hadden immers zelf al wat gesnuisterd en ons daarbij nog geen moment verveeld.
Opgewekt vroeg ze of ze ons kon helpen. ‘Jazeker’, haastten wij ons te zeggen. ‘Wij willen verandering en kijk, dit bevalt ons wel. Eens iets niet-zo-braaf.’
Diezelfde ochtend had ik aan het ontbijt een hele discussie op gang gebracht. Over een zinvol leven en wat dat inhoudt. Over pensioen en mijn angst voor saaiheid. Dat ik vond dat het wel eens wat wilder mocht en welk idee ik daarbij had. Waarna mijn man ermee instemde op pad te gaan, maar eerst de hagen nog wilde snoeien.
Enfin, we stonden daar met die verkoopster, lieten zien wat we al uitgezocht hadden en vroegen wat zij ervan vond. Ze was in de wolken – ik zag het aan haar ogen. Toch begon ze voorzichtig af te tasten of we al meteen zouden durven toehappen. Kijk, daar houd ik van, een verkoopster die probeert mee te denken en haar klanten niet onder druk zet. Aangemoedigd door haar houding zei ik: ‘Zulke beslissingen moet je meteen nemen. Nadenken en nog eens nadenken, dat helpt niet echt. Hierbij moet je je gevoel laten spreken.’
‘Dat vind ik ook’, lachte ze guitig, ‘maar zo is niet iedereen. Dagen of weken hebben sommigen ervoor nodig. Dan moeten ze de kinderen nog eens vragen, of hun vrienden, om daarna helemaal niet meer te weten wat ze willen.’
Ze pakte haar opschrijfboekje en noteerde de bestelling.
De hele weg terug naar huis voelde ik me hemels. Jong waren we, snelle beslissers, echte durvers. Niks geen saaiheid in ons bestaan. Ons leven zou er nogal van opfleuren, ja, zelfs iets baldadigs krijgen, van dat nieuwe trendy behang op de wand tegenover de trap.
Alleen, afgelopen nacht hebben die vissen met hun bolle ogen en hun opengesperde bek, wegschietend tussen groene, grillige waterplanten, me toch wat angst aangejaagd. Mijn man weet het nog niet, maar ik heb de bestelling geannuleerd. Wilder hoeft het voor mij niet meer te worden.
Ingrid Vanderkrieken 
16 reacties op “Wild”
Genoten en gelachen heb ik. Ben wel benieuwd hoe de man gaat reageren en wat de uiteindelijke keus gaat worden
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. Het wordt in ieder geval niet zo angstaanjagend.
LikeLike
😅😁 Niks hemels en gedurfds, hahaha…
LikeGeliked door 1 persoon
Voorlopig niet, nee. Maar wat niet is, kan nog komen, nietwaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zou de reactie van die verkoopster wel eens willen zien 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Ben nog niet terug geweest…
LikeLike
Hihihi… ik zou d’r ook nachtmerries van krijgen
LikeGeliked door 1 persoon
🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha, jij bent een durfal zeg! 😜
LikeGeliked door 1 persoon
Was het maar waar.
LikeLike
Schitterend! Ik heb ook iets gewaagd, doch rustig aan de muur. Twee koeien grazen levensgroot naast de boekenkast. Misschien iets voor jullie?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat geeft dan weer te véél rust, vrees ik…
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi zoals je dfe spanning naar het einde toe opbouwt. Maar toch wel jammer dat het wilde er een beetje af is.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. Zolang de discussies levendig blijven, is het misschien ook wel goed.
LikeLike
Wat een prachtig verhaal Ingrid . Je hebt een beetje angst voor saaiheid in jullie bestaan als je gepensioneerd bent en dan begrijp ik volkomen de keuze voor het “ wilde “ behang op de muur. De opengesperde vissen bekken deden me direct aan de film “Jaws “ denken. Met dat behang op de muur worden het waarschijnlijk slaap problemen.
Maar…. wees niet te bang voor saaiheid in jullie bestaan want wie hier af en toe een momentje bij stilstaat leeft heel bewust en verzint van alles om het leven niet saai te laten worden. Met een ander behang gaat het vast lukken en uit je pen vloeien vast weer boeiende gedachten die laten zien dat je geen saaiheid uitstraalt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, Cornelia. Saai is het in mijn leven eigenlijk nog nooit geweest. Waar die angst ervoor vandaan komt, weet ik niet zo goed. Zo lang het nog met ander behang kan worden opgelost, of, als het niet niet het behang is, met een column, zit het wel snor, zeker.
LikeLike