Afgelopen zondag had ik het zaag. Tot in de namiddag ging alles goed maar zo rond vier uur kreeg ik het.
Traditiegetrouw versier ik op de eerste zondag van de advent het hele huis. Ik had gouden sterren op de ramen geplakt en de houten engel buiten op de vensterbank gezet. Toen begon het. Die sterren keken mij ineens zo treurig aan.
“Voor wie of voor wat zou ik het huis nog versieren?”, vroeg ik beschuldigend aan mijn man, die nietsvermoedend voor een kopje koffie naar beneden kwam. “Het is te veel huis, hier wonen geen kinderen meer, die komen alleen nog op bezoek. Ik voel me op pensioen! Bovendien woont er een in Thailand!” En bwèèè – ik was vertrokken.
Mijn man ging in de verdediging. Onze ene zoon was toch langs gekomen, met de andere hadden we geskyped en nummer drie was de dag tevoren hier geweest! Ik moest mijn zegeningen eens leren tellen! En ik was toch goed bezig, met die schrijversacademie en mijn blog en mijn sociale contacten en de praktijk en al!
“Ja,” jammerde ik, “gij vindt ook alles goed wat ik doe, áls ik maar iets doe en vooral niet zaag, maar wie zegt dat ik dat allemaal kan? Ik wil schrijven maar weet niet of ik goed genoeg ben en ik ga nooit aan de bak komen en ik ben al veel te oud en vastgeroest en het leven is te moeilijk en hoe lang ga ik nog leven, en misschien ben ik morgen al dood, denkt maar aan Luc De Vos, en wat weet gij daar nu van?”
Hij keek me aan en zei: “Da´s waar, daar ken ik niks van. Maar als dit niet lukt dan probeert ge toch weer iets anders.” Hij kwam echt goed op dreef. “Wat gij allemaal in uw mars hebt! Hoofdrekenen en talen en al!” Toen aarzelde hij een beetje. “Behalve rijschoolinstructrice misschien. Als ge daarmee afkomt dan denk ik toch dat ik u ga tegenhouden. Want dat kunt ge de mensheid echt niet aandoen, gelijk gij u niet kunt concentreren in de auto.”
Wijselijk heb ik gezwegen en het eerste kaarsje aangemaakt.
Ingrid Vanderkrieken 
16 reacties op “Hoofdrekenen en talen en al”
Goed bezig
LikeLike
De OU lijdt er wel onder…
LikeLike
Ingrid, troost u,het zijn de donkere dagen voor Kerst. Je zal wel zien, daarna komen je talenten beter tot hun recht.Vergeet vooral niet uw aanstekelijke lach. Doe zo verder! Ria
LikeLike
Met Kerstmis lopen de duvels rond, zei ons mama altijd. Nu begint het al op de eerste advent!
LikeLike
over die talenten ben ik het helemaal eens!
ik ken mijn wens voor jou voor 2015 al: dat de hel wereld deze talenten mag gaan zien!!
groetjes
Lieve
LikeLike
Ha Lieve, dat zou wat zijn! Wie weet, with a little help of my friends!
LikeLike
Schrijven kán jij toch! De winterblues draaien gewoon een rondje en ook díe zijn hun tel kwijt met de klimaatveranderingen. ’t Gaat al voorbij en na de winter komt de mei.
LikeLike
Merci, Greta! Zo gaat dat idd rap voorbij.
LikeLike
En deze avond wordt ge nog van twee van de drie zonen voor een lekker etentje uitgehaald – eigenlijk hebt ge het toch maar goed, niet?!
LikeLike
Ik mag niet klagen, echt niet; zo fier als ik op mijn drie zonen ben, dat gelooft ge nooit.
Tot straks, hé.
LikeLike
Wat heb je dat weer mooi geschreven en oooooo zo herkenbaar. Het is geen troost voor je, maar er zijn nog moeders met volwassen kinderen die heimwee hebben naar vroeger. Maar denk er aan, in elke volwassen zoon of dochter zit nog ” ons kind ” dus versier de boel en laat hun ogen schitteren. Ik ben het volledig eens met je man, ook dat van die rijschoolinstructrice : )
LikeLike
Schoon gezegd, Mia! Ik zal eraan denken!
LikeLike
Je mag zeker fier zijn op je zonen, ik vind ook dat het stuk voor stuk pracht exemplaren zijn. Ik zie jullie al wandelen ….jij in het midden en aan elke arm een zoon. Heerlijk !!
LikeLike
Ze komen me zelfs halen…
LikeLike
Ik kende de Vlaamse uitdrukking niet: “het zaag hebben” maar het werd me al snel duidelijk, zoals als jij het zo grappig beschrijft. Herkenbaar!
LikeLike
Bestaat ook alleen maar in ons dialect, geloof ik. Fijn dat het dan voor Nederlanders toch ook begrijpelijk werd!
LikeLike