Rimpelingen
Rimpelingen verwijst niet alleen naar de lach- en zorgrimpels die je op een bepaalde leeftijd hebt, maar ook naar de rimpelingen die op het wateroppervlak ontstaan wanneer je een steen in het water hebt gegooid. Iedereen veroorzaakt rimpelingen in het leven van anderen, de hele dag door en een leven lang. Vaak gebeurt dit onbewust, door iets te zeggen of niet te zeggen, door iets te doen of niet te doen. Met mijn columns gooi ik bewust een steentje in het water en hoop dat de golven zich in brede cirkels verbreiden.

De vissen kijken niet meer naar het nieuws. Wij ook niet. Wij krijgen een indigestie van een overdaad aan actuele zaken. Daarom lezen wij enkel nog onze dagelijkse krant. Af en toe volgen we nieuwssites op het internet. Sommige artikelen uit de krant lees ik ´s ochtends voor en voorzie ik van commentaar, opdat mijn…

Het is al even geleden dat ik heb bericht over de vis. Wel, het gaat goed met hem. Ook met zijn vriendje is alles in orde. Ze bewegen allebei rustig door het water, eten en drinken niet meer dan nodig, gaan op tijd slapen en maken geen lawaai. Ze houden gepast afstand en gaan op…

Dag Martine, en bij uitbreiding alle lezers van Rimpelingen, Wat een opluchting te vernemen dat je nog in leven bent en het bovendien goed stelt! Ik begon me al zorgen te maken toen je de tweede dag van je wandeltocht niks plaatste op je blog. Was je gevallen, ontvoerd, vermoord? tijdens je vorige wandelingen bleef…

Martine en Ingrid, u kent ze als bloggers, corresponderen ook met elkáár – al dan niet via hun bonte beestenboel – over wat het dagelijks leven met hen doet. En het aardige is: u mag allemaal meelezen. Dag Martine, Hoe herkenbaar! En wat een opluchting bij jou te lezen dat ik er niks aan kan…

Spoorslags reed ik naar de vis. Nu ja, spoorslags – popelend om de vis het heugelijke nieuws te gaan vertellen, draaide ik natuurlijk de verkeerde straat in en raakte compleet de weg kwijt. Hoewel ik tien jaar in Aken heb gewoond, reed ik een half uur door straten die ik nooit eerder heb gezien. Oververhit…

De logeervis is weer naar huis. Gelukkig heb ik hem gezond en wel kunnen afleveren. De verantwoordelijkheid begon zwaar te wegen, moet ik zeggen. Hij is namelijk de enige overlevende van een droevig voorval in een peutertuin. Op een dag brak daar, blijkbaar zonder enige aanleiding, een aquarium in tweeën. Het moet een groot aquarium…

Een week geleden ben ik naar de kapper geweest en nu durf ik niet meer buiten te komen. Voor een deel ligt dat natuurlijk ook aan mij: terwijl de kapper enthousiast over zijn laatste reis vertelde, keek ik in de spiegel meer naar hem dan naar mezelf. Ongezien, dacht ik bewonderend, een man die zo…
INGRID VANDERKRIEKEN