Rimpelingen
Rimpelingen verwijst niet alleen naar de lach- en zorgrimpels die je op een bepaalde leeftijd hebt, maar ook naar de rimpelingen die op het wateroppervlak ontstaan wanneer je een steen in het water hebt gegooid. Iedereen veroorzaakt rimpelingen in het leven van anderen, de hele dag door en een leven lang. Vaak gebeurt dit onbewust, door iets te zeggen of niet te zeggen, door iets te doen of niet te doen. Met mijn columns gooi ik bewust een steentje in het water en hoop dat de golven zich in brede cirkels verbreiden.
Hij lacht me uit, de vader van mijn zonen. Hij vindt me ijdel. Nochtans beweerde mijn grootmoeder vroeger al dat ik niet ijdel genoeg was. Wat mijn zusje te veel had, had ik te weinig, oordeelde ze. Ik weet het nog goed, ik was toen een jaar of twaalf en we stonden in haar keuken. […]
Na een uiterst succesvolle strooptocht strijken we neer in een ijssalon. Met een gerust geweten kunnen mijn buurvrouw en ik het geld dat we op de markt hebben uitgespaard, uitgeven aan een lekker kopje koffie. Buiten is er alleen dicht bij de straat iets vrij en na enig overleg gaan we dan maar binnen zitten. […]
INGRID VANDERKRIEKEN