Waarom het hier zo stil is

Het windspel aan de achterdeur tingelt. Mijn man komt binnen. Hij hangt zijn jas in de kast, ziet dat de tafel nog niet gedekt is maar gaat toch zitten om alvast wat papieren na te kijken. Terwijl ik aan het aanrecht sta en de sla laat zwieren, begint hij het gesprek.
‘En, wat hebt gij vandaag zoal gedaan?’
‘Niks’, antwoord ik kortaf.
‘Hoe, niks?’
Slecht gezind begin ik op te sommen. ‘Naar het gemeentehuis geweest, die documenten wegbrengen. Drie machines was laten draaien en een cd bij bol.com besteld. Die stofzuiger probéren te bestellen maar daarvoor moest ik eerst die security code van de Visakaart activeren, wat om de een of andere reden niet gelukt is. Stom internet. Opnieuw een code aangevraagd maar dat duurt minstens drie dagen vooraleer ik die krijg. Nog wat online overschrijvingen gedaan. Dat is het zowat. Oh, en veel nagedacht. Over alles wat ik niet doe. En toen was de dag om.’
‘Ge zult nog wel wat meer gedaan hebben’, zegt hij verstrooid.
Ik grommel nog wat verder. ‘Ik begrijp niet hoe dat komt. Vroeger ging ik meer mee naar de praktijk, reed soms vier keer op en af naar Aken voor de kinderen, kookte alle dagen vers, het huishouden was keurig aan de kant, allez, meestal toch, en dan had ik nog tijd en energie over voor van alles en nog wat. En tegenwoordig! Dit jaar heb ik nog maar twee keer gelei gemaakt. Paardenbloemgelei in het voorjaar en kerstgelei in het najaar! Niks krijg ik gedaan en toch ben ik ´s avonds stikkapot!’
‘Ja’, zegt hij, iets alerter nu, ‘toen waart ge ook wel twintig jaar jonger.’
Even later vraagt hij heel voorzichtig: ‘Hebt ge nog iets voor uw blog geschreven of verder gewerkt aan dat vervolgverhaal voor de schrijfclub?’
‘Niks nieuws geschreven, nee’, zeg ik, nog net niet snauwend. ‘Voor dat fictieve verhaal  nog eens gelezen wat ik al heb. Ik kan dat niet, schrijven. Ik heb niet genoeg fantasie. En voor mijn blog, tja, de dingen die me écht bezighouden… ge kunt toch niet alles zomaar op het internet smijten.’

Ik zet het eten op tafel en we praten verder. Over vreugde en verdriet, over kleine en grote rimpelingen, die mij, ons, heel erg in beslag nemen maar die ik niet met iedereen kan of wil delen. Over een nieuw evenwicht, dat ik daarin nog moet vinden.

Daarom dus is het hier zo stil.

Rimpelingen

, , , , , , ,

29 reacties op “Waarom het hier zo stil is”

  2. Ja, en als een mens dan niet zo vrolijk gehumeurd is, is schrijven juist hetgeen zo nodig is om het tij te keren… maar daar ontbreekt dan de tijd, de energie en de creativiteit voor. Terwijl het precies de remedie is voor dat alles 😉 Hoe herkenbaar…

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  4. Ik snap het wel, denk ik. Er zijn hier ook nogal wat dingetjes die voor rimpelingen en meer zorgen en die kun of wil je niet zomaar met iedereen delen. Maar voor schrijven heb ik meestal wel energie en dus zoek ik nieuwd dingen om het over te hebben. Zo vergeet je die andere even. 😊

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  8. In onze boekenkast staat het boek:” Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt ” , van Douwe Draaisma. Daar moest ik aan denken toen ik dit stukje ” rimpelingen ” las.
    Ja, en in ieders leven zijn er tijden dat je in beslag wordt genomen door ” rimpelingen ” in het bestaan. Het zit in je hoofd en het houdt je bezig en het slurpt al je energie op.
    Het is fijn als je er over kunt spreken met je vertrouwde naaste(n). Maar alles te delen met iedereen op internet ; daar voel je je niet beter van. En ik kan me dan ook indenken dat je geen inspiratie hebt om met je blog bezig te zijn of te schrijven .
    Je hebt het gevoel dat je …” bijna niets gedaan hebt met je dag “. En al die nuttige sleurdingen als een wasmachine vullen, voelt als stom werk.
    Soms heb je tijd voor jezelf nodig, je gedachten te ordenen of verdriet te verwerken. Neem die tijd en je komt er als mens weer sterker uit.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  10. Het doet deugd te lezen dat anderen het leven ook soms op die manier ervaren. Maar schrijven kan je zeker en het was heel nuttig, al is het voor anderen. Dus heel goed bezig. 👍

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

Reageren? Graag!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

INGRID VANDERKRIEKEN

%d bloggers liken dit: