Vorige week heb ik gezorgd voor een verandering van omgeving voor de vissen. Iedereen heeft dat wel eens nodig en aangezien vissen zelf niets kunnen vragen, ben ik zo vrij geweest een initiatief te nemen. Ik besloot ertoe terwijl we naar de inauguratie van president Trump zaten te kijken. De vissen reageerden tijdens zijn eedaflegging té opgewonden. Van opzij zag ik hoe ze met uitpuilende ogen rood aanliepen toen ze moesten vaststellen dat hij zijn hand niet op de bijbel legde, die zijn vrouw zo braaf voor hem ophield. Om ze gerust te stellen loog ik toen dat het was omdat Trump zichzelf ziet als de Almachtige, of minstens als iemand die door God is gezonden, en dat dat dan niet hoeft. Toen ze ook nog eens hoorden dat Trump op twee vlakken de noodtoestand uitriep, begonnen ze zodanig met hun staart te zwiepen dat ik het ergste vreesde voor de kom. Ik probeerde ze te troosten door te zeggen dat het vast niet zo erg wordt als het klinkt maar wist niet of ik het zelf geloofde. Daarna pakte ik hun kom op en bracht ze weg. Ze staan nu op een kast naast de ontbijttafel.
Het spijtige is dat ze nu al ´s ochtends getuige zijn van waar ik me zoal over opwind. Tijdens het ontbijt lees ik immers de krant en kan dan niet laten mijn bedenkingen hardop te uiten. De tergend langzame federale regeringsvorming, het afbrokkelen van de democratie, internationaal gesjacher, gebrek aan moreel besef en het zwembad in Kelmis dat maar niet gerenoveerd geraakt – blij kun je daar toch niet van worden?
Gelukkig kon ik gisteravond iets positiefs berichten. We zijn namelijk naar een concert van Guido Belcanto geweest. En na het concert ontmoette ik iemand uit een ver verleden. Hartverwarmend was dat.
Uitermate gecharmeerd van Guido´s eenenzeventigjarige verschijning – een markante kop met lang, grijswit haar boven een nog jongensachtig lichaam – en onder de indruk van zijn band, de hele sfeer, heb ik intens genoten. “Een zanger moet trachten de pijn te verzachten” is zijn credo. Welnu, daar is hij met glans in geslaagd. Volgende keer vraag ik of kleine huisdieren ook zijn toegelaten. Hopelijk kunnen de vissen dan ook eens mee.
Ingrid Vanderkrieken 
22 reacties op “In de vissenkom – Troost”
Hilarisch 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
🙂
LikeLike
Alweer eentje om in te lijsten, zalig!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel!
LikeLike
Er is vast nog wel een rustiger plekje in huis.
LikeLike
Natuurlijk, maar dan moeten de vissen ook heel wat aan gezelligheid inboeten.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp de vissen. Tijdens de eedaflegging voelde ik me ook alsof ik gevangen zat in een bokaal waaruit ik niet kon ontsnappen.
Gelukkig is er de troost van de muziek.
LikeLike
Zeg dat wel. Af en toe moeten we onze zinnen eens verzetten, zoals jij met je vlucht naar America.
LikeGeliked door 1 persoon
Guido Belcanto zal de moeite geweest zijn. Een aparte verschijning.
LikeLike
Kwestie van smaak natuurlijk. Hij heeft een geweldige band, een mooie stem en brengt de sfeer erin.
LikeLike
Het doet me deugd dat de vissen zo met de wereld meeleven èn dat jij ze dan weer troost.
🙂 🙂
LikeLike
Zorg dragen voor je huisgenoten hoort erbij, nietwaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Nu zie ik dat mijn bericht er tweemaal staat, gooi er maar een in de prullenbak. 🙂
LikeLike
bij deze gedaan 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb je dat weer mooi beschreven daar ben jij een echte krak in(Lommels)
Ik hoop dat jou vissen en optreden je echt getroost hebben.
Soms kan iets kleins je zo gelukkig maken!!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het! Groetjes!
LikeLike
Deze gewervelde heeft zich – laf maar uit noodzaak wegens té veel stress – al een tijd geleden teruggetrokken uit nieuwsland. De laatste weken heb ik mijn record gebroken van offline zijn en dat heeft me zo ontzettend veel deugd gedaan! Het belangrijkste vertelt mijn man wel. Als tegengewicht in ons huishouden scrollt die heelder avonden op facebook en HLN als je hem laat doen…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik twijfel al een paar weken of ik ook offline zou gaan. Nam het besluit mijn tijd online te beperken maar dat lukt niet al te best…
LikeGeliked door 1 persoon
Die gewoonten zijn héél hardnekkig en dat merk je doorgaans pas als je ermee probeert te minderen 🙂 Meldingen afzetten is bij mij altijd het eerste wat ik doe bij een nieuwe telefoon bvb 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, als de vissen al zo reageren, hoe moet ’t dan wel zijn met ons zoogdieren?
LikeGeliked door 1 persoon
Sommigen daarvan krijgen plaatsvervangende schaamte.
LikeLike
[…] In de vissenkom – Troost op […]
LikeGeliked door 1 persoon