Iedere ochtend bij het ontbijt bestudeer ik de digitale krant De Standaard terwijl mijn man tegenover me de papieren Aachener Nachrichten leest. De radio blijft daarbij meestal uit - je kan ook een te grote hoeveelheid nieuws te verwerken krijgen, vinden wij. Die vredige stilte aan tafel bevalt ons wel. Ik heb altijd wat tijd nodig om op gang te komen en mijn man vindt het prettig als ik eens níet wens te communiceren. Vanaf het moment dat hij wakker wordt is hij fris en monter maar dat wil niet zeggen dat hij meteen wil overvallen worden door mijn boude beweringen, grootse ideeën of nachtelijke zorgen. Nochtans zijn er ook dagen dat ik de stilte niet kan volhouden, dagen waarop ik begin iets voor te lezen waarvan ik denk dat mijn man het moet weten. Omdat ik het zo treffend geformuleerd vind, of juist ontzettend stom, of zo humoristisch. Mijn man houdt dan zijn vinger op de regel die hij net aan het lezen is, kijkt geïnteresseerd en luistert ondertussen intens naar mij. Of doet op zijn minst alsof - iets wat je heus niet van iedere man kan zeggen. Laatst las ik hem een artikel van I.L. Pfeijffer voor. Het ging over de Italiaanse politiek, over Renzi en Conte, over Draghi en de familie Agnelli en eindigde ermee dat je op je hoede moet zijn voor Florentijnen. Mijn man had goed geluisterd, ik merkte het achteraf toen hij nog eens over de macht van het geld begon. Hij zei zelfs dat ik mooi kon voorlezen, dat ik een aangename stem heb om zoiets te brengen. Iets minder aangenaam vond hij - en dat zei hij drie dagen na datum, drie dágen - dat ik toen niet genoeg had gehad aan mijn eigen krant, dat ik met mijn vinger op de kop van een bericht in zíjn krant gewezen had, en hem gesommeerd had mij te vertellen waarover dat precies ging. Blijkbaar vond hij dat van het goede iets teveel. Daarom zeg ik u: hoed u voor mannen die papieren kranten lezen.
18 reacties op “Boude beweringen”
Herkenbaar tafereel. Meestal ben ik het die de opmerking na drie dagen maakt… Mijn echtgenoot gooit alles er meteen uit, en hij is het ook zo weer vergeten. Bij mij werkt dat helaas anders.
Leuk stukje!
LikeGeliked door 2 people
Zo blijft het spannend 🙂 En dank je wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha, ik zie het voor me.. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Heel herkenbaar !!! Zo gaat het hier ook met mijn lieve man en de papieren Volkskrant.
LikeGeliked door 1 persoon
🙂
LikeLike
Gebeurt in de beste huishoudens😉
LikeGeliked door 1 persoon
Oef!
LikeGeliked door 1 persoon
Dát is pas een boude bewering 🧐 Volgens mij verdient die goeie man van jou beter dan dat 😜 Maar verder weer heerlijk – en zoals zo vaak – herkenbaar stukje. Dank voor het fijne momentje leesplezier!
LikeGeliked door 1 persoon
Graag gedaan – met plezier geschreven en wees gerust, hij leest het voordat ik iets publiceer. Zo’n slecht karakter heb ik nu ook weer niet 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Hoe herkenbaar 🙂 Inclusief het door manlief lezen voordat ik iets publiceer… Heerlijk blogje!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel!
LikeGeliked door 1 persoon
even een momentje ‘rust’ op de praktijk, met een grote glimlach!
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn, dank je wel!
LikeLike
In de 19e eeuw moest je je hoeden voor vrouwen die lazen. Die konden wel eens gevaarlijk zijn. Tijden veranderen!
LikeGeliked door 1 persoon
Maar goed ook. Dank voor je reactie!
LikeLike
[…] Boude beweringen van […]
LikeGeliked door 1 persoon
Zo fier dat mijn schrijfsels bij Aanlegplaats het predicaat ‘literair’ kregen…
LikeLike
[…] Boude beweringen […]
LikeGeliked door 1 persoon