Duif
Het had geonweerd en de straat was nat,
het asfalt lag als water aan de oever
van het trottoir, waar plechtig trad
een duif en koerde als een kind, maar droever.
De hemel boven ’t park werd licht,
de bomen stonden groen, afzonderlijk
en ieder leek een bos, zo bol zo wonderlijk
en in zichzelf gekeerd, prevelend opgericht.
Ik liep te kijken in de korte stille straat
en zag de duif, de kleur van onweer op zijn vleugels
en poten roze als de dageraad.
uit: ‘Verzamelde gedichten’, M. Vasalis, p. 72
Ingrid Vanderkrieken 
7 reacties op “Poëzieweek”
Mooi gedicht op deze gedichtendag. Het geeft kleur aan deze grijze, regenachtige februari dag.
LikeGeliked door 1 persoon
Vond ik zelf ook, toch wat hoopgevend, niet?
LikeLike
Mooi gedicht! Heel sfeervol!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! Dank je wel!
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je aandacht aan Vasalis geeft met een mooi gedicht. Vorig jaar las ik nog haar biografie die door Maaike Meijer is geschreven. Aan te raden voor haar liefhebbers.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha Ine, dank voor de tip!
LikeLike
Wauw! Mooi zeg!
LikeGeliked door 1 persoon