Weg van de clan

‘Ons Lena, ons Maria, onze Jos, ons Wies, onze Geert, ons Marleen en ons Liesbeth.’ Iedereen denkt dat ze uit een groot gezin komt. Of ze echt zoveel broers en zussen heeft? Nee, dus. Ze heeft twee zussen, en de anderen zijn tantes en nonkels langs moederszijde. Omdat haar moeder de oudste was van zes, al vroeg trouwde en haar eigen ouders nog vaak ging helpen, bleven haar broers en zussen “ons”. Ze hadden een hechte band en waren er fier op. Haar werd ingehamerd dat het nergens beter was dan in deze familie en hun geboortedorp. Op vakantie gaan, daar had je geen behoefte aan. Ergens anders is het gras heus niet groener.

Ze trouwde met een man uit eigen streek. Hij werd door de familie goedgekeurd en er in opgenomen. Maar toen maakten zij een fout. Ze gingen verhuizen. Weg uit het dorp, weg van de clan. En zoiets doe je niet. Alle broers en zussen van haar moeder woonden in een straal van één kilometer en bezochten elkaar elke dag. Hoe kon ze haar afkomst zo verloochenen. Gelukkig worden zou ze nooit en heel subtiel werd ze buitengesloten.

In die nieuwe stad moest ze leren op haar eigen oordeel af te gaan. Niemand die haar zei: dat is die of die, of: pas op, die zijn zus en zo. Hier was ze niet meer Hannelore van Katrien van Jef de Pauw. God, wat miste ze de geborgenheid van de clan, het fietsen door vertrouwde straten, de spontane bezoekjes van vrienden en familie.

Nu, na al die jaren van op zichzelf aangewezen zijn, kijkt ze met heel andere ogen naar haar familie. En vraagt zich af: is dat wel gezond? Elkaar elke dag bezoeken, alles van elkaar weten? Zo zeker zijn van jezelf en je plaats onder de zon? Dat ze zich daar ooit zo goed heeft gevoeld – in die voor haar nu zo vreemde wereld.

Rimpelingen

, , ,

12 reacties op “Weg van de clan”

  1. klinkt heel bekend in de oren. Wat was ik jaloers op die grote famlie (en mss nog steeds). Maar enige afstand kan geen kwaad zeker. Afin, dat maken mijn zonen me toch wijs 🙂

    Like

    Beantwoorden

  4. heel herkenbaar. Weg van huis van mijn 16 de.
    ik denk dat het goed was/is. Wetenschappelijk onderzoek: muizen in een vreemde omgeving krijgen groter verstand. Zo zie je maar
    grts Fernand

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Dingen en gedachten die je hoog zitten schrijf je best van je af. Daar zal de psychiater binnen jullie vriendenkring , het met me over eens zijn.
    Je vader vond het geweldig tot deze ‘clan’ te mogen behoren.

    Like

    Beantwoorden

  6. Een mooi geschreven stukje ” weg van de clan, “. Mijn jeugd bracht ik door in een klein dorp waar mijn beide ouders geboren waren en waar heel veel familie al in de dorpsstraat woonde of iets verderop in het buitengebied. Er waren heel veel ooms, tantes, grootouders en als klein kind liep ik overal in en uit via de achterdeur.
    En als ik een boodschap moest doen bij de kruidenier of bakker dan was het steevast :” … jij bent er een van … “.
    En via mijn vaderskant werkte er ook een heleboel familie in het familiebedrijf.
    Als kind vind je dit allemaal gewoon en vertrouwd.
    Maar ik werd volwassen, verhuisde een paar keer en kwam in een andere kant van het land terecht.
    In latere jaren had ik met mijn moeder nog heel mooie gesprekken en begreep toe steeds beter hoe indringend het ook was geweest met alle ooms en tantes die voortdurend in- en uit liepen. ( ooms rookten toen nog veel sigaren). Daarbij zat je ook met het familiebedrijf en was er bij alle goedheid toch ook wel een benauwd gevoel geweest.
    Meer dan vroeger verlaten mensen hun geboorteplaats, gaan studeren en komen in andere plaatsen van een land te wonen. We hebben allemaal ook een plek nodig waar we onszelf kunnen zijn. En van daaruit is het ook fijn familie te ontmoeten.

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie op cornelia Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

INGRID VANDERKRIEKEN