Samen naar de supermarkt gaan is iets wat mijn man en ik zelden doen, maar het kómt voor. Meestal op vakantie – wanneer het weer goed is en een picknick midden in de natuur heel aanlokkelijk lijkt maar ons plots invalt dat we geen eten of drinken bij hebben. Tussen haakjes, voor die picknick zitten we niet meer avontuurlijk op een dekentje of op de rand van de opengeslagen kofferbak van onze auto; nee nee, tegenwoordig nemen we keurig plaats in campingstoelen.
In de grote Franse supermarkt voelen we ons een beetje verloren. Na enige koerswijzigingen vinden we eindelijk de baguettes. Boter, kaas en fruit liggen in de buurt; aan water is er ook geen gebrek. De wijn laten we, ascetisch als we zijn, links liggen en eensgezind lopen we naar de kassa. En daar verandert mijn man in iemand die ik niet herken. Mijn hele getrouwde leven heb ik gedacht dat hij iemand is die een keuze maakt en dan pal achter zijn keuze gaat staan. Dat heeft hij met zijn werk gedaan, met mij en met de huizen waar we woonden. Maar bij die kassa weet hij me toch nog te verrassen. Hij snelt naar de rij die volgens hem het kortste is om daar te gaan aanschuiven. Ongeduldig ter plaatse trappelend denkt hij te zien dat de rij naast de onze veel sneller geholpen wordt en hij rolt onze inkoopwagen daar naartoe. Ondertussen houdt hij alle andere kassa´s scherp in het oog. Ineens schiet hij weer naar een andere rij. En ik, slaafs als een hondje, overal maar achter hem aan. Het is geen doen en het helpt ook niet. Omstandig begin ik uit te leggen hoe ik daarmee omga. Ge moet van te voren uw tijd nemen, zeg ik vermanend, voordat ge gaat aanschuiven moet ge goed kijken wat er allemaal op de band en in die wagens ligt, dan kiest ge een rij en ge gaat ervoor. Nooit veranderen. Het is eigenlijk gewoon gelijk ge tot nu toe hebt geleefd, voeg ik er bemoedigend aan toe. Kies. Kies en bemin dan uw keuze.
Ingrid Vanderkrieken 
18 reacties op “Kiezen aan de kassa”
Na verloop van tijd weet ik welke cassiere het snelst werkt.
Zonder naar de rij te kijken sluit ik daar aan en blijf daar staan.
Leuke blogpost!
Vrolijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel!Nog een prettige dag!
LikeLike
Een picknick op een idyllisch plekje in een mooie groene omgeving; wat heerlijk om daar zo te zitten en te genieten.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, hebben we ook. Groet, Ingrid
LikeLike
grinnik, grinnik…. vooral die laatste zin: prachtig!
LikeLike
Ha, dat is goed, opzet gelukt, de laatste zin zou ook moeten beklijven.
Fijne, niet te drukke dag nog!
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, komt mij heel bekend voor. Maar zo veel van kassa veranderen heb ik G. nog niet weten doen. Het picknickje leek wel geslaagd:).
LikeGeliked door 1 persoon
Ik keek er ook van op. En ja, heerlijk daar gezeten.
LikeLike
Tijdens het lezen dacht ik dat hij eventueel toch een fles wijn gaat halen… 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat had ook heel goed gekund! Dan had hij ook aan mijn verwachtingen beantwoord…
LikeLike
Prachtig! En zelfs aan een dekentje gedacht. Dat is genieten – zo ken ik jullie 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Sjiek hé, ja, zo zijn we. Moet wel nog gauw even zeggen dat een Duits “Deckchen” voor Nederlandstaligen een tafellakentje is.
LikeLike
Ui, klopt 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Kon het niet laten…
LikeLike
Geweldig filosofisch einde! Vol levenskunst :>)
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, hoe geweldig dat mijn levenswijsheid tot filosofie wordt verheven!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat je man heel dicht familie is van mij. Kan niet anders, want ik heb hetzelfde shopgedrag. En breek me de bek dan niet open in verband met kledingwinkels. Bweerk, ik kots van het idee alleen al.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo straf heeft mijn man zich nog niet durven uitdrukken, maar ik denk wel dat hij hetzelfde gevoel heeft…
LikeGeliked door 1 persoon