Omdat ik dit zó schoon vind dat ik jullie ervan wil laten meegenieten:
met de allerliefste in een trein
kan aangenaam en leerzaam zijn.
de prachtig vormgegeven stoel
geeft allebei een blij gevoel.
voor ‘t verre reisdoel kant en klaar
zit ik dus tegenover haar.
de trein maakt zijn vertrouwd geluid
en zij rijdt vóór-, ik achteruit.
we zien dezelfde dingen wel,
maar ik heel traag en zij heel snel.
zij kijkt tegen de toekomst aan,
ik zie wat is voorbijgegaan.
zo is de huwelijkse staat:
de vrouw ziet wat gebeuren gaat,
terwijl de man die naast haar leeft
slechts merkt wat zijn beslag al heeft.
van nieuw begin naar nieuw begin
rijdt zij de wijde toekomst in,
en ik rij het verleden uit.
en beiden aan dezelfde ruit.
willem wilmink
akke akke tuut tuuuuuuut,
11 reacties op “echtpaar in de trein”
mooi inderdaad!
LikeLike
Ja, hé! Ik vond het gedicht zo mooi en herkenbaar. De foto´s komen op de blog van curieuzeneuzemosterdpot wel nog beter tot uiting.
LikeLike
Mooi gedicht waar ik op deze grijze herfstdag weer helemaal blij van word. Foto’s
illustreren het prachtig.
LikeLike
Ik las het al vanochtend vroeg en ja, het kleurt de dag!
LikeLike
mooi
LikeLike
mooi, ook met de foto’s
LikeLike
Heel mooi. En bedankt om het te delen.
LikeLike
En dan die hele mooie foto’s erbij, van oude spoorstaven en stellen. Ik geniet!
LikeLike
hihi ..
dankjewel, ingrid! 😀
LikeLike
Wat een pracht van nostalgische mijmeringen, ik kan er volledig in meegaan. Trouwens treinen geven mij steeds een vrijaf gevoel.
LikeLike
Mooi blog!
Mooie foto’s.
Vriendelijke groet,
LikeLike