Het wordt geen wandeling in het park, zegt Kris Peeters. De coformateur spreekt over de onderhandelingen voor een federale regering die 17,3 miljard moet zien te vinden en hij bedoelt dat het niet gemakkelijk wordt. Dat het allemaal geen kattenpis is en niet van een leien dakje zal lopen.

Een wandeling in (of door) het park is een letterlijke vertaling uit het Engels: a walk in the park. Met deze uitdrukking geef je aan dat iets gemakkelijk is en wanneer iets not a walk in the park is, is het op z´n minst een hachelijke onderneming. Op een typisch Engelse, onderkoelde manier zeg je eigenlijk dat iets aartsmoeilijk is. Persoonlijk denk ik, als Nederlandstalige, bij een wandeling door het park aan mooi weer en picknicken. Aan schilderachtige toestanden – Le déjeuner sur l´herbe van Manet bijvoorbeeld. Waarmee ik niet wil zeggen dat Kris Peeters een fout maakt. Zijn taalgevoel is gewoon anders dan het mijne. De coloribus et gustibus non est disputandem, zou Bart De Wever zeggen, ieder zijn smaak.

Denken aan Engelse uitdrukkingen slingert me terug in de tijd. Tijdens mijn opleiding tot vertaler moesten wij een boekje vol Engelse spreekwoorden van buiten leren. Dat was ook geen wandeling in het park. Goh, wat heb ik daar op geblokt. Jaren later droomde ik nog dat ik examen moest afleggen van die spreekwoorden. De uitdrukking it´s raining cats and dogs is me nog het beste bijgebleven. Ik hoop maar dat Kris Peeters dat niet gaat meemaken tijdens zijn wandeling. Honden en katten die zomaar uit de hemel vallen… Dan toch liever pijpenstelen.

Ik kan me nu ook goed voorstellen dat Kris Peeters aan de onderhandelingstafel zegt dat het zijn kopje thee niet is wanneer hem iets niet bevalt. Op een heel monotone toon, dan komt het niet zo hard aan. En ik hoor hem al verkondigen: als premier zal ik in het buitenland veel Engels moeten spreken, voor mij is dat een stukje cake, zo gemakkelijk. Uitgerekend tegen BDW, die geen interesse meer heeft in eten. Veel kans dat die dan zegt: Ga wandelen zeg, in het park, voor mijn part.