Dat niemand nu nog zegt dat de paus geen nieuwe wind doet waaien. Vorige week las ik in De Standaard dat hij tien tips heeft gegeven voor een gelukkig leven. Als dat niet modern is! Zouden de tien geboden niet meer genoeg garantie bieden op geluk en vrede? Misschien wil hij ze zelfs afschaffen! Dat zou me goed uitkomen. Want het lukt me niet, geen ergernis geven en steeds de dag des Heren eren.

Met de meeste van die tips heb ik geen probleem. Behalve met nummer drie, die begrijp ik niet. Beweeg je afgedamd voort. Hoe doe je dat in godsnaam, afdammen en toch voortbewegen? Is dat niet tegenstrijdig?
Het doet me denken aan hoe wij, drie zussen, ooit eens in de Ardennen samen met drie jongens probeerden de Ourthe in te dammen. Hoeveel keien wij hebben aangevoerd! En hoe wij hebben gestapeld! Als volleerde bouwvakkers legden we een lange rij stenen over de breedte van de rivier. Daar kwam dan weer een rij bovenop en zo ging dat maar verder. En alles met de hand! Takken en gras hebben we ertussen gestoken, maar niks hielp. De Ourthe bleef maar stromen. In het begin langzamer, dat wel, maar op het einde van de dag sleurde ze de hele dam mee. Het was in ieder geval een les in nederigheid. Misschien dat de derde tip daarom in andere kranten werd vertaald als Wees vriendelijk en nederig of Blijf kalm.
Nummer acht vind ik eigenlijk ook een moeilijke. Vergeet snel het negatieve. Ik probeer het elke dag, echt, ik werk daar hard aan. Mijn bewuste ik is gewillig genoeg, maar mijn onderbewuste is nog zwak. Soms droom ik over dingen van jaren geleden en word ik midden in de nacht wakker. Badend in het zweet en met tranen in mijn ogen. Ik moet wel zeggen, dan komen nummer negen en tien goed van pas: Respecteer zij die anders denken en Zoek actief naar vrede.

Eigenlijk zijn deze tips universele regels en kan het niet anders dan dat de paus de tien geboden gewoon gaat afschaffen. Ik verheug me al. Want dan is het eindelijk gedaan met die kuisheid. Zeker in mijn gemoed.