(Schrijfuitdaging van Prompt!)
Bij sommige taarten getuigt de naam alleen al van een bepaalde status. Mijn moeder behandelde Saint Honoré-taart dan ook altijd met de nodige egards. Vooral wanneer die van bij bakker Bertha kwam, want nergens smaakte de banketbakkersroom zo naar vanille en was hij zo glad en smeuïg als bij bakker Bertha. Met glinsterende ogen zette ze de ringvormige taart op tafel, sneed ze rechtop staand in tien stukken en bediende iedereen persoonlijk. De kunst was daarna een stukje op je vork te krijgen dat alle lagen van de taart bevatte. Hemels voelde het: je hele mondholte gevuld met een stukje van het boterachtige, krokante bladerdeeg en een soesje vol zachte banketbakkersroom met wat melkchocolade erbovenop, samen met de luchtige slagroom waarmee de taart was afgewerkt. Met een beetje geluk was tegelijk ook nog een grote, rode, lichtzure framboos in je mond beland, die meteen al het zoete in evenwicht bracht.
Ingrid Vanderkrieken 
14 reacties op “Zoet is altijd goed”
Daar wil ik ook wel een stukje van. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Spijtig. Bakker Bertha is niet meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit leest zó lekker, ik zit hier gewoon te watertanden.
LikeGeliked door 1 persoon
🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Was via jouw blog terechtgekomen bij Prompt!
LikeGeliked door 1 persoon
Een hemelse beschrijving. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je!
LikeGeliked door 1 persoon
Het water loopt mij in de mond bij het lezen van dit zoete stukje tekst😋
LikeGeliked door 1 persoon
Kan de concurrentie met dekonstruierter Zitronenkuchen aan😉
LikeLike
Smakelijk verhaaltje! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je!
LikeLike
Hoe zouden we de wereld ervaren zonder zoetigheid?
LikeGeliked door 1 persoon
Goeie vraag. Zuur?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zou best wel eens kunnen!
LikeGeliked door 1 persoon