In de vissenkom – huisvrouwenkwestie opgelost

De logeervis is weer naar huis. Gelukkig heb ik hem gezond en wel kunnen afleveren. De verantwoordelijkheid begon zwaar te wegen, moet ik zeggen. Hij is namelijk de enige overlevende van een droevig voorval in een peutertuin. Op een dag brak daar, blijkbaar zonder enige aanleiding, een aquarium in tweeën. Het moet een groot aquarium zijn geweest, want er was sprake van een heuse overstroming. Acute opvang van de vissen was noodzakelijk en zo kreeg onze kleindochter acht vissen mee naar huis, waarvan er toen ze op vakantie vertrok nog maar eentje over was. Stel u het verdriet voor als ik haar had moeten vertellen dat die laatste ook nog gestorven was. Bovendien, ik had niet geweten wat te doen. De vis in onze tuin ter aarde bestellen? Met kruis en al? Hem in de vuilnisbak kieperen? Een nieuwe kopen en hopen dat ze het niet zou zien? 
   Ik ben geen echte fan van vissen - zeker niet van vissen in een kom - maar zorgen voor een vis die belangrijk is voor iemand die voor mij belangrijk is, is natuurlijk een ander verhaal. Dat die zorg inhield dat ik met een vis moest praten is iets waarmee ik geen rekening had gehouden, maar wat wel tot reflectie heeft geleid. Zelfs tot oplossingen. Zoals op de dag dat ik de vis meedeelde dat verschillende politieke partijen de huisvrouwenkwestie al hebben aangekaart en dat er ook opvallend veel meningen over werden gepubliceerd. Uiteraard gaf ik mijn persoonlijk gedacht ook weer mee. En in het vuur van mijn betoog zag ik het licht. Het ambtenarenstatuut, riep ik uit, geef de thuisblijvende mannen en vrouwen een ambtenarenstatuut. Laat de overheid mensen betalen die hun eigen huishouden doen, mensen die hun kinderen niet naar de opvang en hun ouders niet naar het bejaardentehuis brengen. Betáal hun werk, dan is het ook echt werk en is die discussie tenminste al van de baan. Misschien zijn er dan ook geen wachtlijsten meer voor kinderopvang of woonzorgcentra. Misschien krijgen die mensen dan zelfs erkenning! 
   De vis stopte met zwemmen, echt, ik zweer het, en keek me glazig aan. Van be- of verwondering, dat viel niet te peilen. Toen zwiepte hij met zijn achterlijf, begon te zwemmen en vormde de letters van basisinkomen. Echt, ik zweer het. Daarna dook hij schichtig in zijn plant, alsof hij geschrokken was van zijn eigen inzicht. 
   Tot ´s anderendaags hield hij zich daar verscholen. Misschien maar goed ook. Anders was ik nog in de verleiding gekomen hem te vertellen over de man die bij de beklimming van een berg naast het pad aan zijn lot werd overgelaten en daar stierf. Dan had ik moeten zeggen dat een deel van de mensheid een bergtop bereiken echt wel belangrijker vindt dan een mensenleven. Je moet dat nuanceren, zeggen ze, want die voorbereidingen, al dat geld! Van verontwaardiging was ik misschien wel in zijn kom gesprongen. Of hij eruit. 
   Nee, het is allemaal gelopen zoals het moest. De vis is nog altijd kicking and alive en ik mag hem bezoeken zoveel ik wil. Reken maar dat ik dat zal doen.

Rimpelingen

, , , , , , , , ,

21 reacties op “In de vissenkom – huisvrouwenkwestie opgelost”

  2. Basisinkomen voor de huisvrouw of – man. Ja graag natuurlijk. Maar is dat mogelijk in onze Belgische klaagcultuur? Wie gaat dat betalen? En gaan dan geen profiteurs daar gebruik van maken? En hoe controleren? Enzovoort… Hopelijk hebben onze politieke machthebbers, van gemeentelijk tot federaal niveau een deugddoende vakantie achter de rug om eindelijk eens met eerlijke en eenvoudige oplossingen te komen. En zich niet, in onze particratie, te moeten bekommeren over hun nakende (her-) verkiezing. I have a dream.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Zo lief: de kleindochter die dol op haar vis in de vissenkom is en aan haar grootmoeder vraagt om goed voor de vis te zorgen en… er ook mee te praten.
    Het heeft in ieder geval hele mooie beschouwingen opgeleverd en het is ook fijn dat vis na de vakantie weer herenigd is met haar jonge eigenaresse.
    De breuk in het aquarium was een groot drama maar gelukkig bleef een vis leven en wordt nu liefdevol verzorgd. Wat hartverwarmend is de verantwoordelijkheid van de kleindochter voor het visje in de vissenkom. Aandacht voor een levend wezen en niet alleen druk met zichzelf.
    Geniet Ingrid van deze kleindochter die aandacht heeft voor de ander.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Hoi
    Ik wist niet dat vissen bosbranden, wateroverlast en stormen konden veroorzaken. Fijn om te lezen.
    Vraagje : is het niet mogelijk om in elk parlement in Belgie een aquarium te plaatsen? Goed voor neutrale ideeën.
    Grts fernand

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Laat die vis een nieuwe politieke partij oprichten, en in mei van volgend jaar zie ik een aardverschuiving komen in België!
    Dat basisinkomen voor een thuisblijvende ouder moet er m.i. niet komen. Is niet eerlijk tegenover mensen zoals jij en ik die het beroepsleven combineerden met het regelen van het gezin

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Dat zou wat zijn, nietwaar.
      Het basisinkomen zou voor iedereen hetzelfde zijn, ongeacht het werk dat hij doet. Met meer werken is het aan te dikken. Alle voor en tegens wilde ik hier niet aanhalen, zo goed beheers ik het thema nu ook weer niet.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

  9. Fijn voor jou en de vis, maar ik vind het jammer dat hij terug naar huis is, want ook deze laatste blog was weer knal in de roos. Die vis en jij, dat levert magie op!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Bedankt voor het compliment!
      Terug naar huis wil nog niet zeggen dat ik hem nooit meer zal zien en geen gesprekjes (of nee, het zijn eerder monologen) meer kan voeren. Ik kon hem toch niet eeuwig hier op vakantie laten blijven – ook niet fictief.

      Like

      Beantwoorden

Reageren? Graag!

INGRID VANDERKRIEKEN