Geboren ben ik in Lommel, in 1961. Ik ben de oudste van drie meisjes maar heb nooit met poppen gespeeld. Liever zat ik in een hoekje met een boekje. Rond mijn dertigste verhuisde ik met mijn gezin (heel traditioneel: man, vrouw en drieczonen) naar Aken. Ik werkte bij een bank, deed vertaalwerk voor een Belgisch en Duits vertaalbureau en werd een ‘meewerkende echtgenote’. Het huiselijk leven speelt zich al jaren af in de Oostkantons. Omdat ik met familie en vrienden aan tafel zitten belangrijk vind, spendeer ik daar nogal wat tijd aan. Ik kijk oprecht nieuwsgierig en verwonderd naar mens en cultuur en zit graag aan een bureau te schrijven en te studeren. Op mijn literaire blog Rimpelingen bericht ik regelmatig over wat ik zoal hoor, zie, lees en denk.

Een gezin verdraagt niet veel concurrentie. Schrijven ook niet. Op mijn vijftigste voelde ik dat de tijd rijp was. Ik schreef me in voor een cursus columns schrijven in Maastricht, werd lid van een schrijfclub en begon les te volgen aan de Schrijversacademie in Nederland. Na de basismodules bij Emile Hollman, journalist, schrijver en schrijfdocent, volgde ik de specialisatie Korte verhalen en romans bij Kathy Mathys, auteur, recensent en schrijfdocent. Het verhaal Heimwee naar de verte, waarmee ik de laatste module afsloot, werd opgenomen in de verhalenbundel van Reveil 2020. Tijdens mijn opleiding werd ook de kiem gelegd voor mijn boek Duiven komen altijd terug.