In een lange, gebloemde jurk met sneakers eronder flodderde ze aan ons tafeltje voorbij. Hoe belachelijk, dacht ik en draaide nog net niet met mijn ogen, de zoveelste die aan het hedendaagse modebeeld wil beantwoorden en niet met die kleren staat. Toch maakte ik me ook wat ongerust. Misschien was ik wel de belachelijke. De eigenzinnige die absoluut niet wil meegaan met sommige trends. Iemand die graag vrouw is maar niet weet wat ze moet doen of laten om erbij te horen. De kelner rukte me los uit mijn gedachten. Hij bracht het dessert. Ook qua eten weiger ik de trend te volgen: ik houd van zoet en iedereen mag het weten. De volgende morgen bleef diezelfde mevrouw aangenaam getroffen voor haar ontbijttafeltje staan. Enthousiast wees ze haar man op het glaasje versgeperst sinaasappelsap, de kaas en het vlees, kunstig gedrapeerd op een hoge, ronde schotel. Ook het broodmandje, de twee stukjes zalm, de ananas en de boter in een vlootje konden haar goedkeuring wegdragen. Je hoorde en zag het meteen. Ze schoof haar stoel achteruit en ging zitten. Energiek streek ze haar haren achter haar oren en begon een boterham te smeren. Ze zag er opgewekt uit en fris uitgerust, constateerde ik. Terwijl ik op de kamer een half uur had geprobeerd de wallen onder mijn ogen te camoufleren. Al gauw kreeg ze ook interesse in het interieur. Van het intieme hoekje bij het raam gleden haar ogen naar de grijze wand, en vandaar naar de lage kast ervoor. Bevlogen sprak ze haar man aan, haar ogen nog altijd op de wand gericht. ‘Kijk, hij moet als bank dienen, kijk dan, bij ons, daar, die gekleurde kussens…’ Haar man at rustig verder. ‘Onze nieuwe keuken, als we nu ook eens…’ Met haar kop koffie in de hand begon ze aandachtig ook het plafond, de hoge ramen en het indirecte licht te inspecteren en ik zag hoe ze in zichzelf begon te prevelen. Ik herkende dat. Ze was aan het rekenen, aan het passen en meten. Wat voelde ik me met haar verbonden. Een mooi interieur zien en meteen de toepasbaarheid in het eigen huis proberen na te gaan, dat doe ik ook. Altijd en overal. Opgelucht reikte ik naar de overgebleven croissant en smeerde er chocoladepasta op. Er zijn nog vrouwen zoals ik.
23 reacties op “Interieur”
Hahaha, fleurige jurkjes met grove zwarte boots eronder…ook zo lelijk😜
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, smaken verschillen…
LikeLike
Je bent niet alleen… ☻
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hoop ik maar.
LikeGeliked door 1 persoon
Soms is het goed om je eerste oordeel te evalueren. Weer een verhaal uit het echte leven. Groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Oordelen en vooroordelen, ja, het is me wat. Merci, en groeten terug!
LikeLike
als een witte oude hetero man… (hevige vorm van scheldwoord vandaag),
hou ik van dames op hoge hakken.
Libellen die boven de kasseien zweven
iplv tussen de voegen te blijven steken… smile.
Zij laten mij even dromen
van het verleden
dat nooit voorbij gaat…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat verrast me niet… Droom zoet en slaap zacht!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoe zou dat komen? ….
LikeGeliked door 1 persoon
Bedoel je: dat die hoge hakken me niet verrassen? Ik lees je blog. Maar misschien misleid je de lezers ook wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Misleiden…?
Liever verleiden. Smile!
PS.
Zit jij op FB?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja.
Ik wacht eerst eens af of je me vindt. Misschien worden we nog vriendjes!
LikeLike
is al gebeurd.
Ik begrijp niet hoe jij erin geslaagd bent een FB-account te versieren met je naam ‘Rimpelingen’.
Ik vloog er destijds af met ‘Uvi’
un voyageur immobile of
een roerloze reiziger.
Toen maskeerde ik mij maar met een ander heteroniem.
LikeGeliked door 1 persoon
Ging nochtans vanzelf. Het aantal bezoekers valt wel tegen. Heel anders dan hier.
LikeLike
Het woord ‘bezoekers’ treft mij.
En doet mij denken aan een liedje… ‘Visite, visite, een huis vol visite’.
Met pijn zelfs.
Het is ook allemaal zo ‘dubbel’. Ons verlangen naar … virtuele ‘visite’.
Mooie dag nog.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ja, Lenny Kuhr van de Troubadour! Weer een woord om mee te associeren. (Heb een qwertz-toetsenbord, krijg hier geen puntjes op de i (e)) Groet, Ingrid
LikeGeliked door 1 persoon
Heel spitsvondig Ingrid, geweldig geobserveerd.
Groet van Ria
LikeGeliked door 1 persoon
Merci voor het compliment! Groetjes, Ingrid
LikeLike
Wat een pareltje! Ik was er even bij… en zo fijn dat jij niet alleen bent 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel en welkom bij de club.
LikeGeliked door 1 persoon
Bekende overpeinzingen, gruwelen van met-de-mode-meelopers en ook van je eigen dat-soort-dingen-vermijdingsdrang 🙂
Ben wel blij dat ik ons moeder door hardnekkig wel mezelf te zijn, heb verlost van het modejuk. Door te blijven vragen of ze dat zelf echt een mooie kleur vond (ik was 18 of zo).
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn moeder heeft langer invloed gehad…
LikeGeliked door 1 persoon
[…] Interieur van […]
LikeGeliked door 1 persoon